Forum ventrue1.forumoteka.pl Strona Główna ventrue1.forumoteka.pl
Wampir:Maskarada i cross
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Lokacje

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ventrue1.forumoteka.pl Strona Główna -> SAGA: Zemsta Siewców
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Samuel
Chwilowy _MG


Dołączył: 03 Lip 2008
Posty: 76

PostWysłany: Wto Lis 18, 2008 9:12 pm    Temat postu: Lokacje Odpowiedz z cytatem

Kędzierzyn-Koźle

Geografia

Położenie

Miasto leży w południowo-wschodniej części województwa opolskiego, w środkowej części mezoregionu fizycznogeograficznego Kotliny Raciborskiej. Mezoregion ten jest najbardziej na południowy-wschód wysuniętą częścią makroregionu Niziny Śląskiej.

Środowisko geograficzne

Miasto zajmuje powierzchnię 12,342 ha (123,42 km²). Na tej dużej powierzchni występuje niewielkie zróżnicowanie wysokości. Najniżej położone rejony znajdują się przy rzece Odrze (przysiółek Lasaki, około 164 m n.p.m.), najwyżej znajduje się falista równina piaszczysta w okolicach Lasu Starej Kuźni (około 211 |m n.p.m.). Przyjmuje się średnią wysokość dla miasta 180 m n.p.m.

Większość terenów miasta jest położona na dnie dolin rzecznych: Odry i jej prawobrzeżnego dopływu Kłodnicy. Tereny położona na wschód od brzegów rzeki Odry są równiną taras niskich. Północno-wschodni skrawek miasta tworzą pokrywy lessowe, będące częścią Garbu Chełmu (masyw Góry św. Anny).

Sieć rzeczną stanowi rzeka Odra i jej prawy dopływ [Kłodnica (ma swoje ujście do Odry na południowy-wschód od centrum dzielnicy Koźle).

Oddzielną rolę w strukturze sieci hydrograficznej miasta zajmują sztuczne drogi wodne. Dwa kanały wykorzystywały przebieg doliny naturalnego cieku Kłodnicy: Kanał Kłodnicki (już nie funkcjonuje) i Kanał Gliwicki. Trzecim kanałem jest Kanał Kędzierzyński, będący odgałęzieniem od Kanału Gliwickiego do Zakładów Azotowych Kędzierzyn. Kanał Odra-Dunaj łączący Koźle z Wiedniem pozostał w sferze planów.

Klimat

Rejon Kędzierzyna-Koźla należy do śląsko-wielkopolskiego regionu klimatycznego. Lato rozpoczyna się wcześnie i jest ciepłe, zima jest krótka i łagodna. Średnia temperatura roczna wynosi +8,3 °C (średnia temp. w styczniu -2,0 °C, średnia temp. w lipcu +18 °C). Amplitudy temperatury są mniejsze od przeciętnych w Polsce. Czas trwania zimy wynosi 70 dni, czas trwania lata wynosi 90 dni. Opady atmosferyczne utrzymują się poniżej średniej krajowej. Średni opad roczny wynosi około 450 mm.

Podział administracyjny

Miasto jest siedzibą powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego i gminy Kędzierzyn-Koźle.

Kędzierzyn-Koźle nie tworzy spójnej całości - wyraźnie odrębne dzielnice są porozdzielane lasami, łąkami i polami uprawnymi. Dwie główne części miasta - Kędzierzyn i Koźle - oddalone od siebie łączy jedna droga. Miasto powstało w 1975 r. z połączenia czterech osobnych organizmów administracyjnych: Kędzierzyna, Koźla, Kłodnicy i Sławięcic. Dodatkowo pod względem organizacyjnym miasto dzieli się na 16 osiedli (dzielnic).

* (1) Śródmieście
* (2) Pogorzelec
* (3) Kuźniczka
* (4) Piastów
* (5) Powstańców Śląskich
* (6) Blachownia
* (7) Lenartowice
* (Cool Kłodnica
* (9) Żabieniec
* (10) Stare Miasto
* (11) Koźle-Rogi
* (12) Koźle-Port
* (13) Cisowa
* (14) Sławięcice
* (15) Miejsce Kłodnickie
* (16) Azoty

Historia

Pierwsze wzmianki historyczne o Koźlu pochodzą z 1104 roku, jednak nadanie praw miejskich nastąpiło dopiero w 1281. Ziemie te wchodziły wówczas w skład księstwa kozielsko-bytomskiego, które od 1289 były lennem króla czeskiego. W 1526 księstwo kozielsko-bytomskie wraz z Czechami przeszło pod władzę Habsburgów. Od 1741 pod panowaniem Prus. W 1743 nastąpił początek rozbudowy twierdzy w Koźlu (Twierdza Koźle). Znaczny rozwój gospodarczy całej okolicy rozpoczął się wraz z budową Kanału Kłodnickiego (lata 1792-1812). W 1807 twierdza kozielska było oblężona przez wojska napoleońskie. W 1845 uruchomienie linii kolejowej Opole-Gliwice było początkiem rozwoju dla wsi Kędzierzyn, w której umieszczono stację kolejową. Od tego momentu Kędzierzyn rozpoczął swój systematyczny rozwój kosztem Koźla, którego rozwój ograniczało istnienie twierdzy. Sytuacji nie zmieniło nawet zlikwidowanie w 1873 twierdzy kozielskiej i budowa portu rzecznego w Koźlu (lata 1891-1908). W 1921 cała okolica była terenem ciężkich walk podczas III powstania śląskiego. Pomimo to, ziemie te na mocy plebiscytu pozostały w granicach Niemiec. W latach 1934-1938 wybudowano nowy Kanał Gliwicki. W 1945 nastąpiło zdobycie miasta przez Armię Czerwoną, co stanowiło początek polskiej administracji na tych ziemiach. W 1951 Kędzierzyn otrzymał prawa miejskie, a w 1975 nastąpiło połączenie miast Koźla, Kędzierzyna, Kłodnicy i Sławięcic oraz 3 wsi (Lenartowic, Miejsca Kłodnickiego i Cisowej) – początek dzisiejszego miasta Kędzierzyn-Koźle.
Zobacz więcej w osobnym artykule: Historia Kędzierzyna-Koźla.

Handel

W mieście znajdują się sklepy sieci: Carrefour, Billa, Lidl (2), Biedronka (4), Lewiatan, Plus, Groszek, Intermarche , Castorama, Kaufland.

Kościoły i Związki Wyznaniowe

* Kościoły Rzymskokatolickie
o Parafia św. Zygmunta i św. Jadwigi Śl. - ul. Złotnicza 12, dzielnica: Koźle
o Parafia św. Katarzyny - ul. Staszica, dzielnica: Sławięcice
o Parafia św. Mikołaja - ul. Dr. Judyma 1, dzielnica: Kędzierzyn
o Parafia św. Franciszka z Asyżu i św. Jacka - ul. A. Fredry 36, dzielnica: Cisowa
o Parafia p.w. Ducha Św. i NMP Matki Kościoła - ul. B. Krzywoustego 2, dzielnica: Piastów
o Parafia p.w. Matki Boskiej Bolesnej - ul. Kłodnicka 2, dzielnica: Kłodnica
o Parafia p.w. Piusa X i Marii Goretti - ul. Przyjaźni 69, dzielnica: Blachownia
o Parafia p.w. Eugeniusza de Mazenod - ul. Ligonia 22, dzielnica: Pogorzelec
o Parafia p.w. św. Floriana - ul. Chemików 3, dzielnica: Azoty
o Parafia "Królowej Świata" - ul. Baczyńskiego 1, dzielnica: Koźle-Rogi

* Kościoły Protestanckie
o Kościół Ewangelicko-Augsburski, ul. Grunwaldzka, dzielnica: Kędzierzyn - jest to filia zboru w Zabrzu.
o Kościół Chrześcijan Baptystów - Placówka.
o Chrześcijańska Wspólnota Zielonoświątkowa - Dom Modlitwy, ul. Moniuszki 12/6.
o Kościół Zielonoświątkowy - Dom Modlitwy, ul. Racławicka 5
o Zjednoczony Kościół Ewangeliczny - Dom Modlitwy, ul. Kowalska 2.
o Kościół Adwentystów Dnia Siódmego - Dom Modlitwy, ul. Grunwaldzka 29, dzielnica: Kędzierzyn.

* Inne
o Związek Wyznania Świadków Jehowy w Polsce - w mieście działają trzy zbory Świadków Jehowy. Siedziba sali królestwa znajduje się na osiedlu Blachownia, ul. Przyjaźni.
o Świecki Ruch Misyjny "Epifania" - zbór w dzielnicy Kuźniczka, ul. Starowiejska 1/1.
o Zrzeszenie Wolnych Badaczy Pisma Świętego w Polsce
o Buddyjski Związek Diamentowej Drogi Linii Karma Kagyu - ośrodek, ul. Zielona 14.

Turystyka

W pobliżu miasta znajduje się Park Krajobrazowy Góra Świętej Anny z dominującym nad nizinną okolicą Chełmem o wysokości około 400 m n.p.m. Park zajmuje powierzchnię 13 725 ha. Zobacz szlak turystyczny Powstańców Śląskich.

Zabytki [edytuj]
Kościół parafialny św. Zygmunta i św. Jadwigi Śląskiej
Śluza w Koźlu
Kościół pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sławięcicach
Park w Sławięcicach
Były obóz koncentracyjny w Sławięcicach
Pomnik w byłym obozie koncentracyjnym w Sławięcicach

Koźle:

* Stare Miasto w Koźlu;
* Kościół parafialny św. Zygmunta i św. Jadwigi Śląskiej (ul. Złotnicza) w Koźlu z wieżą gotycko-renesansową. Datowany na początek XV wieku;
* Kościół poklasztorny pw. Wniebowzięcia NMP (ul. Czerwińskiego) w Koźlu. Obok kościoła znajdują budynki dawnego klasztoru franciszkanów z 1753 r;
* Zespół Zamkowy (ul. Kraszewskiego) w Koźlu: wzniesiony na przełomie XIII-XIV wieku na niewielkim wzgórzu. Zachował się mur oporowy z fragmentami półkolistej bastei. Zrekonstruowano Basztę zamkową, trwają prace na terenie przedzamcza;
* Fragmenty dawnych umocnień twierdzy kozielskiej (ul. Konopnickiej, Żeromskiego, Piramowicza, Skarbowa, Planty, Zamkowa, Garncarska, Targowa) wzniesionej w XVIII-XIX wieku. Zachowały się fragmenty fortyfikacji na lewym brzegu Odry (pięć narożników obwodu wału głównego, fragmenty wewnętrznego obwodu walki oraz przedwał z kilkoma hangarami prochowymi; przedstok z fosą przekształcono w planty miejskie) i rozproszone umocnienia na brzegu prawym (Fort Fryderyka Wilhelma, Wieża Montalemberta, ul. Portowa);
* Gmachy na ul. Łukasiewicza - Poczta, Bank PKO, Caritas
* Zespół wodociągów miejskich (ul. Filtrowa 14): wieża ciśnień, budynek pompowni, budynek biurowy;
* Śluza "Koźle" (ul. Łukasiewicza) w Koźlu odremontowana po powodzi 1997 r;
* Dawny szpital (ul. Piramowicza)
* Kamienice ul. Piastowskiej

Koźle-Port:

* Wieża wodociągowa w Koźlu-Porcie;
* Zespół portowy (ul. Żeglarska) w Koźlu-Porcie posiada trzy baseny z zachowanymi urządzeniami przeładunkowymi (wywrotnice wagonowe).

Kłodnica:

* Zabytkowy Kanał Kłodnicki łączący Koźle z Gliwicami (wybudowany w latach 1792-1812). Jest to jedyny kanał ze śluzami komorowymi zachowany w Europie. W granicach miasta zachowało się 5 śluz;
* Kaplica pańszczyźniana (ul. Wyspiańskiego) w Kłodnicy.

Kędzierzyn:

* Cmentarz wojenny Armii Radzieckiej (ul. J.Pawła II) w Kędzierzynie;
* Kościół ewangelicko-augsburski (ul. Głowackiego 17) w Kędzierzynie;
* Kościół pw. św. Mikołaja (ul. Judyma) w Kędzierzynie;
* Wodociągowa wieża ciśnień (ul. Towarowa) w Kędzierzynie;
* Syfon w Lenartowicach (ul. Nowowiejska), gdzie rzeka Kłodnica przepływa pod Kanałem Gliwickim.

Sławięcice:

* Kościół parafialny pw św. Katarzyny (ul. Staszica) w Sławięcicach;
* Pozostałości zespołu parkowo-pałacowego (jeden z największych parków Opolszczyzny) w Sławięcicach. Na terenie parku zachował się późnoklasycystyczny dom ogrodnika, barokowy pawilon ogrodowy tzw. "Belweder" oraz główne wejście do pałacu.
* Teren byłego obozu pracy Sławięcice(na placu apelowym znajduje się budynek krematorium oraz pomnik ku czci pomordowanym, w otaczającym lesie – liczne pozostałości wież strzelniczych, bram wjazdowych).

Hotele

* Hotel "Centralny" (ul. Waryńskiego 7)
* Hotel "Court" (ul. Bolesława Śmiałego 2)
* Hotel "Lech" (ul. Wyzwolenia 7)
* Hotel "Berlin" (ul. Broniewskiego 15)
* Zajazd "Polonia" (ul. Ligonia 5 a)

Osoby związane z miastem

* Mikołaj z Koźla - franciszkanin, autor kodeksu i średniowiecznych erotyków
* David von Neumann – dowódca obrony twierdzy kozielskiej w 1807r
* Helmut Gottwald - profesor nauki o drewnie
* Fryderyk Ludwik Hohenlohe - dowódca armii pruskiej pod Jeną w 1806r, właściciel i rezydent pałacu w Sławięcicach
* Andrzej Niegolewski - żołnierz napoleoński, uczestnik szarży pod Somosierrą, więziony w kozielskiej twierdzy
* Robert Koch - lekarz i bakteriolog, laureat nagrody Nobla, pracował w sławięcickim szpitalu
* Alfons Zgrzebniok- dowódca dwóch pierwszych powstań śląskich, uczestnik trzeciego
* Karol Jonca - profesor prawa, znawca i badacz historii Ziemi Kozielskiej
* Rafał Wojaczek - poeta, uczeń kędzierzyńskiego liceum
* Józef Kloze - piłkarz, ojciec Miroslava Klose
* Marek Raduli - gitarzysta, kompozytor
* Grzegorz Kaliciak - piłkarz
* Raphael Schäfer - piłkarz
* Magdalena Turczeniewicz - aktorka

Piastowscy książęta kozielscy:

* Kazimierz bytomski 1281-1303
* Władysław bytomski 1303-1334
* Leszek raciborski 1334-1336
* Kazimierz kozielski 1336-1342/47
* Bolesław bytomski 1342/47-1355

Klęski żywiołowe

Zima 1985

Ostry atak zimy w styczniu i lutym 1985 sparaliżował miasto. Doszło do licznych awarii sieci wodociągowej i instalacji grzewczych. Uszkodzonych zostało 230 budynków komunalnych (na łączną liczbę 630). Przerwy w dostawach gazu zatrzymały produkcję w Zakładach Azotowych Kędzierzyn (straty wyniosły 550 mln zł).

Powódź 1985

W dniach 10-12 sierpnia 1985 Kędzierzyn-Koźle dotknęła powódź. Zalanych zostało 169 budynków, dwa cmentarze i szpital w Koźlu. Ewakuowano 170 osób. Dzielnica Koźle Rogi była odcięta od świata.

Pożar lasów 1992
Zobacz więcej w osobnym artykule: Pożar lasu koło Kuźni Raciborskiej 26 sierpnia 1992.

W sierpniu 1992 doszło do katastroficznego pożaru lasów w rejonie Kuźni Raciborskiej. Pożar objął powierzchnię ponad 9 tys. ha. W akcji gaszenia wzięło udział ponad 8,5 tys. ludzi. W bezpośrednim zagrożeniu znalazł się Kędzierzyn-Koźle i okoliczne zakłady chemiczne. W nadleśnictwie Kędzierzyn-Koźle spłonęło 2,200 ha lasów.

Powódź 1997

W nocy z 8 na 9 lipca 1997 doszło do największej powodzi w historii Kędzierzyna-Koźla. Zatopione zostały dzielnice: Koźle (za wyjątkiem rynku), Kłodnica, Koźle Rogi, Koźle-Port i Żabieniec. Częściowo podtopione zostały: Lenartowice i Pogorzelec. W mieście nie działały telefony (także komórkowe), a w niektórych dzielnicach nie było prądu, gazu i wody pitnej. Powódź dotknęło 2,100 rodzin. Zginęła 1 osoba. Straty gminy obliczono na ponad 23 mln zł. Usuwanie skutków zajęło kilka lat.

C.D.N.

_________________
"... Ostatnia opowie?? o miejscu jest tym, gdzie jaszczur ze szmaragdu ?pi. Gdzie chwila wiecznie trwa. Gdzie nie ma nigdzie z?a. Gdzie wsz?dzie ca?y czas, muzyka gra...
****
"... Pomi?dzy oknami wieczoru i dnia pe?en bólu rozci?ga si? ?wiat. Le?y tam cz?owiek tak bia?y jak ?nieg, i my?lami tworzy swój ?wiat. Wszystkie obrazy w pami?ci wci?? ma i ka?d? opowie?? wci?? zna, i w ka?dej chwili wyczuwa ?ycia ?ar. Cudowny jego rytm, i dziwny smak..."

Lizard
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Samuel
Chwilowy _MG


Dołączył: 03 Lip 2008
Posty: 76

PostWysłany: Czw Lis 20, 2008 6:52 pm    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Sławęcice










_________________
"... Ostatnia opowie?? o miejscu jest tym, gdzie jaszczur ze szmaragdu ?pi. Gdzie chwila wiecznie trwa. Gdzie nie ma nigdzie z?a. Gdzie wsz?dzie ca?y czas, muzyka gra...
****
"... Pomi?dzy oknami wieczoru i dnia pe?en bólu rozci?ga si? ?wiat. Le?y tam cz?owiek tak bia?y jak ?nieg, i my?lami tworzy swój ?wiat. Wszystkie obrazy w pami?ci wci?? ma i ka?d? opowie?? wci?? zna, i w ka?dej chwili wyczuwa ?ycia ?ar. Cudowny jego rytm, i dziwny smak..."

Lizard
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Gabriell Cortez
Archont


Dołączył: 14 Lut 2008
Posty: 155
Skąd: Z Camarilli... podobno

PostWysłany: Czw Lis 20, 2008 8:06 pm    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Hiszpania: SEGOVIA


Segowia (hiszp. Segovia) - miasto w środkowej Hiszpanii, w regionie Kastylia-León, stolica prowincji Segovia, ok. 56 tys. mieszkańców (2003). Położone u podnóża gór Sierra de Guadarrama, na wysokości 1000 m n.p.m. Przemysł lekki, ośrodek handlowy i turystyczny.


Historia
* Osada założona przez Celtów.
* W 80 r. p.n.e. zdobyta przez Rzymian.
* Od V w. w rękach Wizygotów, od VIII w. siedziba biskupstwa.
* Od 713 pod panowaniem Maurów .
* W 1079 zdobyta przez króla Alfonsa VI, otoczona murami obronnymi.
do XVI w. jedna z rezydencji królów Kastylii; tutaj w 1474 Izabela I Katolicka została królową.
* Do końca XVI w. okres rozwoju, źródłem bogactwa był handel wełną, którym rządziła Mesta (organizacja hodowców owiec).
* Od XVII w. upadek i wyludnienie, po epidemii dżumy.
* Od XVIII w. powolne ożywienie gospodarcze.


Zabytki

* Akwedukt rzymski, zbudowany ok. 100 r. n.e., dostarczano nim wodę z odległości 15 km, wybudowany z bloków granitowych bez użycia zaprawy. Pozostało ok. 800 m, 129 przęseł.
* Alkazar, zamek-forteca z XI w., przebudowany w XIV/XV w. i XIX w., wewnątrz patio z 1592, sufity w stylu mudejar, kolekcje zbroi.
* Katedra, ostatnia budowla gotycka wzniesiona w Hiszpanii (1525–XVII w.); szczególnie piękna z zewnątrz; dzieło ojca i syna Hontanon – twórców katedry w Salamance.
* Place: Plaza de San Martín, otoczony pałacami, z najczęściej zwiedzanym Casa del Marques de Lozoya oraz romański kościół San Martín z XII w.; Plaza Mayor z ratuszem z XVII w.
* kościoły: romański San Trinidad, San Juan de los Caballeros, San Esteban z XII w., San Millan z XII w., Vera Cruz z XIII w., San Miguel z XVI w.
* klasztory: San Antonio el Real z XV w., Santa Cruz z XVI w., Carmelitas Descalzas z XVI w., El Parral z XV w.
* pałace : Casa de Arias Davila, Casa del Marques del Arco, Palacio Episcopal, Casa de los Picos.



Katedra w Segovii


Rynek



Akwedukt w Segowii







Jedna z najsłynniejszych, najważniejszych i najlepiej zachowanych budowli stworzonych przez Rzymian na Półwyspie Iberyjskim. Jest symbolem Segowii i wraz z alkazarem oraz katedrą stanowią główną atrakcję miasta.

Według legendy akwedukt jest dziełem diabła, który zawarł pakt z pewną dziewczyną pracującą jako nosiwoda. Miała ona oddać duszę diabłu o ile diabeł dostarczy wodę do jej drzwi zanim kur zapieje. W nocy nad miastem rozpętała się burza, a zanim kur zapiał akwedukt był prawie gotowy, brakowało tylko położenia jednego kamienia. Wystarczyło to jednak żeby czart przegrał. Mieszkańcy dowiedziawszy się o całym zajściu poświęcili budowlę, a następnie umieszczono tam wizerunki Matki Boskiej i Świętego Szczepana.

W rzeczywistości powstanie akweduktu datuje się na połowę I wieku lub początek II wieku za panowania cesarza Wespazjana lub Nerwy. Służył on do transportu wody z odległego o około 17 km źródła Fuenfría.

W drodze do miasta woda jest zebrana w zbiorniku zwanym El Caserón, a następnie w wieży Casa de Aguas. Następuje tam strącenie piasku i dalej woda przebywa 728 metrów pod wzgórze o nachyleniu 1 procenta, zwane Postigo na którym znajduje się alkazar.

W najwyższym punkcie akwedukt osiąga wysokość 28,5 metra. Cała konstrukcja składa się ze 167 łęków, z czego 79 jest pojedynczych, a 44 podwójnych. Zbudowany jest on z granitowych bloków.

Wyższa kondygnacja to łęki o szerokości prześwitu 5,10 m, wsparte na kolumnach węższych i niższych niż te z niższej kondygnacji. W górnej części struktury znajduje się U-kształtny kanał o wymiarach 55 cm na 46 cm. Dolna kondygnacja, niwelująca nierówności terenu, to łęki o szerokości prześwitu 4,50 m wsparte na kolumnach zwężających się ku górze.

W trzech najwyższych łukach umiejscowiona była w czasach rzymskich tabliczka z literami z brązu z informacją o budowniczym wraz z datą budowy. W górnej części akweduktu widać też dwie nisze z każdej strony konstrukcji. Wiadomo, że w jednej z nich widniał niegdyś wizerunek Herkulesa egipskiego, który według legendy był założycielem miasta. Aktualnie w niszach znajdują się wizerunki patronki miasta Matki Boskiej z oraz świętego Szczepana.

W XV wieku, w czasach Ferdynanda Aragońskiego i Izabeli Kastylijskiej doszło do pierwszej dużej rekonstrukcji akweduktu. Don Pedro Mesa podjął się odbudowany składającego się z 36 łęków odcinka zniszczonego przez Maurów w 1072 roku. Prace wykonano z wielką starannością, aby nie podjąć żadnych zmian w pierwotnym projekcie i zachować oryginalny styl.

Wodociąg jest najważniejszym zabytkiem architektoniczny w Segowii. Na przestrzenie wieków akwedukt funkcjonował i zachowany był w doskonałym stanie. Jednak ze względu na zanieczyszczenia oraz erozję akwedukt niszczeje. W celu zagwarantowania wodociągowi przetrwania rozpoczęto w 1997 roku prace konserwacyjne, które są nadzorowane przez architekta Francisco Jurado. Od 1985 roku akwedukt jest na liście światowego dziedzictwa UNESCO.






ALCAZAR


Na skalistym urwisku w pobliżu gór Guadarrama znajduje się jeden z najbardziej wyróżniających się zamków w Hiszpanii. Pierwotnie zbudowany jako twierdza, następnie pełnił rolę pałacu królewskiego, więzienia oraz akademii wojskowej.

Dowody archeologiczne wskazują, że Alkazar używany był już w czasach rzymskich jako fortyfikacja obronna. Potwierdzeniem tej teorii jest obecność w Segowii rzymskiego wodociągu. W późniejszym okresie budowla stała się arabskim fortem. Pierwsza wzmianka o alkazarze pojawiła się natomiast w 1120 roku, czyli około 32 lata od momentu kiedy Segowia wróciła w panowanie chrześcijan.

Uważa się że przed panowaniem króla Alfonsa VIII (1155-1214) alkazar był niczym więcej niż drewnianą twierdzą stworzoną przez Rzymian. Dopiero ów król wraz z małżonką obrali tą budowlę jako główne miejsce zamieszkania i rozpoczęli budowę kamiennej fortyfikacji, którą możemy dzisiaj podziwiać.

W średniowieczu alkazar był jednym z ulubionych miejsc zamieszkania władców Królestwa Kastylii, a także pełnił kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa państwu . Za sprawą władców z dynastii Trastámara, która panowała w tym okresie, alkazar został znacznie rozbudowany.

Budowla była sukcesywnie modyfikowana, najpierw przez Alfonsa X Mądrego, a następnie przez Jana II Kastylijskiego, który dobudował wieże zwaną dzisiaj Wieżą Jana II. Kolejna poważna renowacja Alkazaru została przeprowadzona przez króla Filipa II po jego małżeństwie z Anną Habsburg. Dodał on ostre, stożkowe wieże pokryty łupkiem co miało nawiązywać do architektury zamków Europy Środkowej.

Przez większość XVII i XVIII wieku alkazar pełnił rolę więzienia, dopóki nie został przekształcony w 1764 roku przez Carlosa III w Królewską Szkołę Artylerii. W marcu 1862 roku alkazar został zdewastowany przez ogień, a następnie odbudowany w latach 1882 – 1896. Dwa lata po odbudowie na górnym piętrze zamku zostało umieszczone archiwum wojskowe.

Obecnie Alkazar pełni funkcję kulturalną. We wnętrzach zamku, które nawiązują do architektury muzułmańskich budowli, mieści się muzeum. Alkazar jest jednym z najpopularniejszych zabytków w Hiszpanii i główną atrakcją Segowii.


Oficjalna historia siedziby Justicara Very Happy




Fragment ogrodów w twierdzy



























_________________
"I'm the Justicar of the Camarilla; you have violated my laws"
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość Wyślij email
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ventrue1.forumoteka.pl Strona Główna -> SAGA: Zemsta Siewców Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Możesz dodawać załączniki na tym forum
Możesz ściągać pliki na tym forum