Forum ventrue1.forumoteka.pl Strona Główna ventrue1.forumoteka.pl
Wampir:Maskarada i cross
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Lokacje

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ventrue1.forumoteka.pl Strona Główna -> SAGA: Find them all
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Vorg
Archont


Dołączył: 29 Kwi 2008
Posty: 180

PostWysłany: Sob Cze 19, 2010 11:33 am    Temat postu: Lokacje Odpowiedz z cytatem

Petersburg
Petersburg (forma zalecana)[1], Sankt Petersburg (egzonim wariantowy)[2] (ros. Санкт-Петербург, Sankt-Pietierburg, dawniej Petersburg ros. Петербург, Piotrogród ros. Петроград, Leningrad ros. Ленинград) – miasto w Rosji, położone w delcie Newy nad Zatoką Fińską na terytorium zawierającym m.in. ponad 40 wysp. W latach 1712–1918 historyczna stolica Imperium Rosyjskiego. Powstały wokół niego zespół miejski o powierzchni 1439 km² zamieszkuje prawie 4,5 mln mieszkańców.
Petersburg jest miastem wydzielonym Federacji Rosyjskiej i stanowi jej odrębny podmiot. Jest stolicą północno-zachodniego okręgu federalnego i obwodu leningradzkiego, chociaż sam do niego nie należy.

Nazwa
Nazwa miasta w ciągu wieków ulegała zmianie. Pierwotnie na cześć św. Piotra nazywało się SanktPiterburh, co było wzorowane na niderlandzkiej wymowie Sint Petersburg - car Piotr I przez pewien czas przebywał w młodości w Holandii. Później ustabilizowała się nazwa w obecnym odniemieckim brzmieniu.
Po wybuchu pierwszej wojny światowej, 18 sierpnia 1914 niemiecko brzmiącą nazwę zamieniono ze względów patriotycznych na jej rosyjskie tłumaczenie Piotrogród. Ponad dziesięć lat później, 26 stycznia 1924 Piotrogród stał się Leningradem - w ten sposób uczczono pamięć Włodzimierza Lenina, zmarłego przywódcy Rosji Radzieckiej. Po upadku ZSRR, 7 listopada 1991, w wyniku referendum przeprowadzonego wśród mieszkańców, miastu przywrócono dawną nazwę.
Pitier – to z kolei nieoficjalna, pieszczotliwa, potoczna nazwa miasta, która funkcjonowała już w XIX wieku, było używane zarówno w czasach radzieckich, jak też obecnie. Stosuje się też określenie północna stolica.
Zalecaną polską nazwą miasta (egzonimem), zgodnie z ustaleniami Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych jest tradycyjna forma Petersburg[1]. W 2006 Komisja dopuściła używanie egzonimu wariantowego Sankt Petersburg, w dalszym ciągu zalecając w języku polskim używanie nazwy Petersburg[2].

Gospodarka, transport, turystyka, nauka
Petersburg jest największym po Moskwie ośrodkiem gospodarczym, kulturalnym i naukowym Rosji, jednak pod względem odwiedzin turystów przewyższa stolicę, i tak np. w 2004 było ich 3,4 mln. Przez UNESCO został ogłoszony ósmym najbardziej atrakcyjnym turystycznie miastem świata, m.in. w związku z opiniami, że jest jednym z najwspanialszych zespołów urbanistycznych świata.
Kilkadziesiąt wysp, na których leży Petersburg, spiętych jest 396 mostami, z których 14 największych jest co noc otwieranych w celu umożliwienia statkom przedostania się na jezioro Ładoga.
Dzięki swojemu dogodnemu położeniu geograficznemu rozwinął się w nim przemysł stoczniowy (np. Stocznia Bałtycka), maszynowy (Zakłady Elektrosiła, Zakłady Kirowskie), elektrotechniczny i elektroniczny, hutnictwo żelaza i metali kolorowych, przemysł chemiczny, a zwłaszcza gumowy, włókienniczy, odzieżowy, skórzano-obuwniczy, poligraficzny, drzewny, papierniczy, materiałów budowlanych oraz spożywczy. W Petersburgu znajduje się zatrudniająca 6700 osób fabryka aut, w której produkowany jest model Chevrolet Cruze.
Petersburg jest wielkim węzłem kolejowym i drogowym oraz jednym z największych portów morskich Rosji. Port rzeczny połączony jest drogami wodnymi z morzami: Białym, Azowskim, Kaspijskim i Czarnym. Znajduje się tu także międzynarodowy port lotniczy Pułkowo.
W mieście istnieje 41 szkół wyższych, w tym uniwersytet, ponad 170 instytucji naukowo-badawczych, ponad dwa tysiące bibliotek (w tym Biblioteka im. Michaiła Sałtykowa-Szczedrina), obserwatorium astronomiczne Pułkowo, Teatr Maryjski, który w latach 1920–1992 funkcjonował jako Teatr Opery i Baletu im. Sergieja Kirowa. Funkcjonuje cieszącą się światową sławą filharmonia założona w 1862.
Petersburg jest jednym z głównych centrów muzealnych świata, swoje zasoby udostępnia m.in. jedno z trzech największych muzeów świata – Ermitaż, ponadto Muzeum Rosyjskie oraz kilkaset mniejszych muzeów. W pobliżu miasta są liczne miejscowości turystyczno-wypoczynkowe, w których znajdują się kompleksy parkowo-pałacowe byłych carów Rosji, takie jak Puszkin (Carskie Sioło), Petrodworec (Peterhof), Pawłowsk, Zielenogorsk czy Gatczyna.
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Vorg
Archont


Dołączył: 29 Kwi 2008
Posty: 180

PostWysłany: Wto Cze 22, 2010 1:37 pm    Temat postu: Nowosybirsk Odpowiedz z cytatem

Nowosybirsk

Nowosybirsk (ros. Новосибирск, Nowosibirsk; w latach 1904–1925 Nowonikołajewsk) – miasto w Rosji, na Syberii, nad rzeką Ob. Trzecie co do wielkości rosyjskie miasto po Moskwie i Sankt Petersburgu.

Największe miasto Syberii. Wielki ośrodek handlowy, naukowy (14 szkół wyższych; uniwersytet zał. w 1959) i kulturalny (muzea, galerie sztuki). Stolica obwodu nowosybirskiego.

Historia
Powstał w 1893 jako osada na nowo zbudowanej linii Kolei transsyberyjskiej. Początkowo projekt magistrali Transsyberyjskiej przewidywał, że linia będzie przechodziła przez Tomsk, jednak mieszkańcy Omska utworzyli komitet na rzecz budowy kolei i ostatecznie zmieniono początkowe plany budowy. Zapewniło to rozwój miasta i dostęp do ważnej linii komunikacyjnej. Magistralą kolejową napływały towary i ludzie. Dzięki doskonałemu położeniu miasto rozwijało się niezwykle szybko i w momencie wybuchu rewolucji w 1917 miało około 80 tys. mieszkańców. W latach 1918-1920 w rękach sił antybolszewickich, potem w ZSRR. W okresie stalinowskim rejon łagrów. Od 1930 stolica Kraju Zachodniosyberyjskiego, a od 1937 stolica obwodu. Miasto rosło bardzo gwałtownie w latach 30. podczas karkołomnego procesu szybkiej industrializacji przeprowadzanego przez reżim Stalina. W slumsach otaczających miasto zamieszkali ludzie uchodzący przed głodem w innych częściach ZSRR, do 1939 liczba mieszkańców wzrosła do 400 tysięcy. W latach 1941-1945 do miasta ewakuowano wiele zakładów przemysłowych z rejonów kraju zajętych przez Niemców. Po wojnie miasto rosło nieustannie w wyniku radzieckiej polityki zaludniania Syberii, liczba ludności przekroczyła 1 mln w latach 60. W 2003 odnowiono dworzec kolejowy, a w 2004 zakończono budowę nowego mostu przez Ob. Około 30 km na południe od miasta mieści się Akademgorodok, ogromne centrum naukowe zapoczątkowane w latach 50. XX w.
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Vorg
Archont


Dołączył: 29 Kwi 2008
Posty: 180

PostWysłany: Wto Cze 22, 2010 2:02 pm    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Toronto

Toronto – największe miasto Kanady położone w południowej części prowincji Ontario, której jest stolicą. Miasto pełni funkcję ekonomicznej i kulturalnej stolicy Kanady. Ludność miasta wynosi 2 518 772 (2004), a w zespole miejskim Toronto 5 715 386 (2004).

Toronto jest najbardziej wieloetnicznym miastem świata, zamieszkanym przez ponad 150 grup etnicznych, w 2001 roku miasto otrzymało nadany przez ONZ tytuł: World's Most Multicultural City.

Język angielski jest językiem ojczystym dla mniej niż 52% mieszkańców Toronto. Ponad 50% obecnych mieszkańców Toronto jest imigrantami, co daje miastu drugie miejsce na świecie co do ich liczby po Miami. Polonia w zespole miejskim Toronto, według badań Kanadyjskiego Urzędu Statystycznego, liczy 166 700 osób. Nieoficjalnie ocenia się, że ta liczba jest ponad dwukrotnie większa. Wg oficjalnych statystyk 79 875 torontyjczyków mówi po polsku.

Historia

Nazwa Toronto pochodzi z języka Indian plemienia Huron. Jedno z prawdopodobnych znaczeń to miejsce spotkań. Przez teren przyszłego miasta prowadził indiański szlak między jeziorami Ontario i Huron. Pierwszym Europejczykiem, który przeszedł tym szlakiem w 1615 był Étienne Brûlé. Po założeniu francuskich kolonii w Kanadzie szlak odgrywał ważną rolę w handlu futrami. Na początku tego szlaku francuscy handlarze założyli małą faktorię (1720-1730), a później ufortyfikowany Fort Rouillé (1750-1751). Fort ten został spalony przez Francuzów w 1759, gdy wycofywali się pod naporem Brytyjczyków w wojnie siedmioletniej. Pozostałości fortu zostały odnalezione na dzisiejszych terenach wystawowych (ang. Exhibition Grounds) w centrum Toronto.

Przez kilka dziesięcioleci od podboju Kanady przez Brytyjczyków w 1760 okolice Toronto były nadal zamieszkiwane tylko przez Indian i nielicznych europejskich handlarzy. Dopiero po rewolucji amerykańskiej na północ zaczęli napływać Lojaliści - Amerykanie uchodzący ze Stanów Zjednoczonych, a chcący pozostać poddanymi korony brytyjskiej. Ich napływ do Kanady doprowadził do założenia prowincji Górna Kanada w 1791. Niedługo później brytyjski gubernator prowincji John Simcoe postanowił stworzyć w Toronto stolicę prowincji. W 1793 rozkazał wytyczyć miasto, które nazwał York, lokując je niedaleko dogodnego naturalnego portu na jeziorze. Niedługo później miasto przejęło funkcję stolicy od miasta Newark, dzisiejszego Niagara-on-the-Lake. W 1796 wytyczono ulicę Yonge, dziś główną ulicę miasta. Simcoe nazwał ulicę imieniem ówczesnego sekretarza wojny - Sir George Yonge'a. W 1812 York liczył tylko 700 mieszkańców, ale pełnił rolę centrum rządowego.

W czasie wojny brytyjsko-amerykańskiej, w 1813, miasto było dwukrotnie splądrowane przez wojska amerykańskie. Po wojnie duży napływ brytyjskich imigrantów do Górnej Kanady spowodował gwałtowny wzrost ludności prowincji i jej stolicy. W 1834 miasto, liczące wtedy 9000 mieszkańców, otrzymało prawa miejskie pod nazwą Toronto. Pierwszym burmistrzem został William Lyon Mackenzie. W 1827 rozpoczął działalność King's College, który w 1850 został przekształcony w Uniwersytet Toronto.

Od tego czasu miasto notowało nieustanny gwałtowny wzrost. Port w Toronto przyjmował wiele parostatków. Budowa linii kolejowych dała miastu połączenie z Montrealem, Nowym Jorkiem, Detroit i Chicago. Miasto stawało się finansowym i handlowym centrum prowincji, którym jest nieprzerwanie do dzisiaj.

W 1867 po założeniu Konfederacji Kanady, Toronto stało się stolicą nowej prowincji Ontario. Miasto mające 30 tys. mieszkańców w 1851, do 1891 rozrosło się pięciokrotnie. Budowa zakładów przemysłowych prowadziła do rosnącej industrializacji miasta. Na początku XX wieku budowa elektrowni wodnych w Niagara Falls dała miastu dogodne i tanie źródło elektryczności. W 1914 Toronto było, po Montrealu, drugim najważniejszym miastem Kanady.

We wczesnych latach 20. XX wieku miasto pojawiło się na światowej scenie naukowej, gdy Frederick Banting, Charles Best, James Collip i John Macleod pracujący na Uniwersytecie Toronto odkryli insulinę. We współpracy z firmą farmaceutyczną Lily w piorunującym tempie opracowali metodę masowej produkcji insuliny i udostępnili ją milionom ludzi chorujących na cukrzycę, dotychczas skazanych na powolną śmierć. Za odkrycie Banting i Macleod w 1923 otrzymali nagrodę Nobla z zakresu medycyny.
Centrum Toronto nocą

Lata drugiej wojny światowej przyniosły rozrost przemysłu elektronicznego i lotniczego. W 1951 r. liczba ludności miasta przekroczyła milion.

W 1953 stworzono nowy zarząd obszaru metropolitalnego, Metropolitan Toronto Authority. W 1949 rozpoczęto budowę metra. W 1967 przeprowadzono reorganizację samorządu miasta, tworząc strukturę składającą się z City of Toronto i pięciu podmiejskich borough, z których wszystkie, z wyjątkiem East York, stały się miastami przed 1991 rokiem. Wszystkie te części zostały z kolei połączone w jedno megacity w 1998.

W latach 60. Toronto powoli przejęło od Montrealu rolę centrum finansowego i komercyjnego Kanady. Rozwój ekonomiczny miasta Toronto był związany z ukończeniem w 1959 Drogi Wodnej Świętego Wawrzyńca łączącej Toronto i Wielkie Jeziora z Oceanem Atlantyckim. Kolejnym plusem dla Toronto było zwycięstwo w wyborach prowincjonalnych w Quebecu separatystycznej Parti Québécois. PQ wprowadziła cała gamę praw mających zachęcić do używania języka francuskiego, które nie były korzystne dla rozwoju Montrealu i jego statusu ekonomicznego. Pod koniec lat 70. i w latach 80. wiele firm i wielkich korporacji przeniosło swoje siedziby z Montrealu do Toronto, co pozwoliło na dalszy rozwój miasta.
Wieżowce Toronto w letni dzień wraz z wieżą CN
Toronto dzisiaj [edytuj]

W 1998. kolejna reforma połączyła miasto Toronto z pięcioma przedmieściami: East York, Etobicoke, North York, Scarborough i York. Wszystkie te części zostały połączone w tak zwane megacity.

W 2002 Toronto gościło Światowy Dzień Młodzieży i było miejscem pielgrzymki Jana Pawła II. Lokalny Związek Zawodowy Pracowników Publicznych (CUPE) zdecydował się na strajk parę tygodni przed wizytą papieża. Na skutek tego biblioteki, żłobki, przedszkola, opieka nad zielenią miejską, wywózka śmieci itp. nie działały. Progresywno-Konserwatywny rząd Ontario musiał stworzyć ustawę o powrocie do pracy Związku Zawodowego Pracowników Publicznych. W ten sposób miasto przygotowało się do wizyty papieża. Ironią losu partia Progresywno-Konserwatywna przegrała Ontaryjskie wybory prowincjalne parę miesięcy później, a żaden jej deputowany nie został wybrany w Toronto.

W 2003 miasto było jednym ze światowych epicentrów (i największym poza Azją południowo-wschodnią) wirusa SARS, który spowodował śmierć ponad 30 osób w mieście. Zła sława przyczyniła się do spadku liczby turystów odwiedzających miasto. Kiedy władzom medycznym Toronto udało się opanować epidemię, zorganizowano wielki koncert "SARS Benefit Concert", który był drugim największym koncertem na świecie, po festiwalu Woodstock 1969. Udział w nim wzięli tacy artyści jak The Rolling Stones, AC/DC, Rush, The Guess Who, Justin Timberlake. W 2003 roku Toronto było ofiarą północnoamerykańskiego "Blackoutu", kiedy w mieście wyłączono energię elektryczną. W listopadzie 2003 nowym merem Toronto został David Miller. W 2004 nowemu merowi po raz pierwszy od wielu lat udało się zrównoważyć miejski budżet.
Dziś Toronto jest najważniejszym kanadyjskim miastem, najważniejszą metropolią kraju i jego ekonomiczną stolicą. W ciągu ostatnich pięciu lat liczba mieszkańców Toronto zwiększyła się o ponad 95 tysięcy.

Problemy miasta

Pomimo tego, że liczba przestępstw w Toronto zmniejszyła się w ostatnim dziesięcioleciu, mieszkańcy zwracają szczególną uwagę na przestępstwa z użyciem broni i przestępstwa związane z różnymi gangami. Poziom morderstw w Toronto jest jednak względnie niski w porównaniu z miastami USA. Dla przykładu w 2003 dokonano w Toronto 65 morderstw, natomiast w Chicago, które ma podobną liczbę mieszkańców - 590. Co więcej, Toronto ma mniejszą liczbę przestępstw na jednego mieszkańca niż większość miast w Kanadzie. Prewencja wydaje się najskuteczniejszą bronią przeciw wzrostowi przestępczości. W obrębie miasta działa wiele funduszy i organizacji mających na celu zapobieganie przestępczości.
Jednym z problemów dzisiejszego Toronto są bezdomni. W ostatnim czasie władze miejskie zostały obciążone wieloma nowymi zadaniami, związanymi m.in. z pomocą społeczną. Postuluje się, że Toronto powinno znaleźć również nowe sposoby finansowania tych nowych zadań.

Atrakcje miasta


* Air Canada Centre - arena hokejowa otwarta w 1999, w której odbywają się też koncerty.
* Wieża CN (CN Tower) - betonowa wieża transmisyjna o wysokości 553 metrów (1815 stóp), będąca drugą największą strukturą samostojącą na świecie i najważniejszą atrakcją miasta.
* Rogers Centre - pierwsza na świecie arena sportowa z całkowicie składającym się dachem.
* Exhibition Place - teren wystawowy, na którym corocznie odbywa się tradycyjna Canadian National Exhibition, oraz gdzie znajduje się tzw. Wind Turbine
* Nathan Phillips Square zlokalizowany przed ratuszem miejskim
* Dundas Square
* Queen's Park, siedziba rządu prowincji Ontario, znajdująca się paręnaście metrów od największego kanadyjskiego uniwersytetu - University of Toronto
* Bay Street - ponad 25 wieżowców, w których mieszczą się siedziby wielkich korporacji oraz domy towarowe
* Wyspy Torontońskie (The Toronto Islands) o łącznej powierzchni 2,3 km² (568 akrów). Istnieje połączenie promowe między wyspami a nabrzeżem. Na Toronto Islands są plaże (w tym naturystów), park zabaw "Centre-Ville" i największa w Ameryce Północnej dzielnica deptaków.
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Vorg
Archont


Dołączył: 29 Kwi 2008
Posty: 180

PostWysłany: Sro Paź 06, 2010 4:51 pm    Temat postu: Odpowiedz z cytatem

Lima
stolica i największe miasto Peru, położone nad Oceanem Spokojnym, 12 km na wschód od portu Callao.
Historia
Miasto leży nad rzeką Rímac, położone na równinie nadbrzeżnej u podnóża Kordyliery Nadbrzeżnej (Andy). Pierwotnie Ciudad de los Reyes, czyli "Miasto Królów". Założone w 1535 przez Francisco Pizarro. Od 1821 stolica wicekrólestwa Peru, a następnie republiki Peru. Miasto wielokrotnie niszczone przez trzęsienia ziemi.
Obecnie miasto jest głównym ośrodkiem przemysłowym, handlowym, finansowym, kulturalnym i naukowym kraju. Lima pomimo wielokrotnych zniszczeń posiada szereg zabytków, m.in. katedrę z XVI wieku, zespół pałacu prezydenckiego oraz kościół i klasztor św. Franciszka. Zespół urbanistyczny starego miasta został w roku 1988 wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W stolicy Peru jest uniwersytet (zał. w 1551 r., najstarszy na kontynencie), Biblioteka Narodowa, muzea.
Klimat
Klimat Limy, mimo jej położenia w strefie tropikalnej, jest dość łagodny. Jest to klimat subtropikalny pustynny, jednak dzięki specyficznemu mikroklimatowi charakteryzuje się także dużą wilgotnością przez cały rok. Śednie temperatury dzienne to od 12 do 20 °C zimą i od 19 do 29 °C latem. W okresach oddziaływania El Niño, gdy wody wokół wybrzeża zwiększają temperaturę ze zwyczajowych 17-19 °C do nawet 26 °C (1998), zachodzą wahania klimatyczne, a temperatura powietrza wzrasta nawet o kilka stopni.
Wilgotność względna jest zawsze bardzo wysoka, zwłaszcza rano, co przyczynia się do powstawania porannej mgły w okresie od czerwca do grudnia, a stale utrzymujących się niskich chmur w okresie od maja do listopada. Słoneczne, mniej wilgotne i ciepłe lata trwają od grudnia do kwietnia, a po nich następują pochmurne, wilgotne i łagodne zimy (od czerwca do października). Najniższa odnotowana temperatura w obszarze metropolitarnym wyniosła 8 °C. Lima ma 1284 godzin słonecznych w ciągu roku, 28,6 godziny w lipcu i 179,1 godzin w styczniu, wyjątkowo niskie, biorąc pod uwagę jej położenie geograficzne. [1]
Opady deszczu są bardzo niskie - 100-600 mm / rok - i występują głównie w miesiącach zimowych. Ma to wpływ na zasoby wody w mieście. Letnie deszcze występują w formie odosobnionych, lekkich, popołudniowych lub wieczornych opadów, będących pozostałością popołudniowych burz nad Andami. Szczyt opadów ma miejsce zimą, kiedy to występują nocne i poranne mżawki, zwane camanchacas lub garua
Taka charakterystyka klimatu jest skutkiem występowania zjawiska upwellingu oceanicznego
Transport
Największy ośrodek komunikacyjny kraju. Lima posiada dobrze rozbudowaną sieć drogową. Ważny węzeł kolejowy; tu zaczyna się najwyżej położona linia kolejowa w Andach, pierwsza też linia kolejowa zbudowana w Ameryce Południowej). Miasto posiada międzynarodowy port lotniczy im. Jorge Cháveza.
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Vorg
Archont


Dołączył: 29 Kwi 2008
Posty: 180

PostWysłany: Sro Paź 06, 2010 4:59 pm    Temat postu: LIM/SPIM Odpowiedz z cytatem

Port lotniczy Lima-Jorge Chávez
międzynarodowy port lotniczy położony 10 km od Limy, w mieście Callao. Jest największym portem lotniczym w Peru. W 2006 obsłużył 6 038 922 pasażerów.

Linie lotnicze i połączenia
* Aero Cóndor (Cajamarca)
* Aerolíneas Argentinas (Buenos Aires-Ezeiza)
* Aeromexico (Meksyk)
* Air Canada (Toronto-Pearson)
* Air Comet (Madryt)
* American Airlines (Miami)
* Avianca (Bogotá)
* Continental Airlines (Houston-Intercontinental, Newark)
* Copa Airlines (Panama)
* Delta Air Lines (Atlanta)
* Gol Transportes Aéreos (Buenos Aires-Ezeiza, Rio de Janeiro-Galeão, Santiago de Chile, São Paulo-Guarulhos)
* Iberia (Madryt)
* KLM (Amsterdam)
* LAN Airlines (Los Angeles, Nowy Jork-JFK, Santiago de Chile)
o LAN Perú (Arequipa, Bogotá, Buenos Aires-Ezeiza, Caracas, Chiclayo, Cusco, Guayaquil, Iquitos, Juliaca, La Paz, Los Angeles, Madryt, Medellín, Meksyk, Miami, Piura, Pucallpa, Puerto Maldonado, Quito, Santa Cruz de la Sierra, Santiago de Chile, São Paulo-Guarulhos, Tacna, Tarapoto, Trujillo)
* LC Busre (Andahuaylas, Ayacucho, Cajamarca, Huancayo, Huánuco, Huaraz)
* Spirit Airlines (Fort Lauderdale)
* Star Perú (Cajamarca, Cusco, Iquitos, Pucallpa, Tarapoto)
* TACA
o Lacsa (Buenos Aires-Ezeiza, San José (Kostaryka))
o TACA Peru (Bogotá, Buenos Aires-Ezeiza, Caracas, Cusco, Gwatemala, Guayaquil, La Paz, Medellín, Montevideo, Quito, Rio de Janeiro-Galeão, San José (Kostaryka), San Salvador, Santa Cruz de la Sierra, Santiago de Chile, São Paulo-Guarulhos)
* TAM Linhas Aéreas (São Paulo-Guarulhos) [od 17 października 2008]
Powrót do góry
Ogląda profil użytkownika Wyślij prywatną wiadomość
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ventrue1.forumoteka.pl Strona Główna -> SAGA: Find them all Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Możesz dodawać załączniki na tym forum
Możesz ściągać pliki na tym forum